Het is tijd voor oppervlakkigheid
Geen extra ijs onder al het water dat vandaag viel
Boven ons
Onder ons
Wel Stenen en stenen en stenen en stenen en stenen
Geen diepe reflexie, geen hersencel in beweging
Geen hogere aandacht
Ik wil dat u vandaag geniet
Niet dat ge niet weet waarover het gaat
Geniet maar geniet maar geniet maar geniet maar geniet maar
Waarom maar ik weet niet waarom
Maar er altijd bij staat
Dat is de foutgespelde zee in een andere taal
Eentje waar je extra hard in kunt zwemmen omdat er meer a in zit
Of te veel kwallen omdat er meer a in zit a A
Maar hier hoef je vandaag even niets te vinden
Van wat ik doe, of wat er is
Je bent niets kwijt
En je hoeft nergens naartoe
Blijf maar lekker staan
En doe je hoofd uit
Het is tijd voor oppervlakkigheid
Geen diepgaande teksten
Wel zinnen en zinnen en zinnen en zinnen en zinnen
Totdat de zin van elke zin is uitgestorven
Je woorden begraaft omdat geen enkel je raakt
Je je oren hebt afgesloten
Dit betekent zo weinig dat elke poging
Te begrijpen wat ik hier doe
Aan je voorbijgaat
Stop met luisteren
Dat is de bedoeling
En nu staan je oren open
Omdat ik probeer op een podium niet gezien te worden
Dat lijkt interessant te zijn
Laat je gaan, praat door elkaar heen
En heb niks te vertellen
Maar spreek totdat er uit mond niks anders komt
Dan geschraap omdat zelfs lucht verplaatsen pijn gaat doen
Laat je stembanden trillen als de billen
Op couleur cafe. Spreek minder en probeer meer te zeggen
Ik daag u uit iets te zeggen zonder woorden te gebruiken
Dat gaat beter
Laat ik het ook doen
Dan hoort u beter wat ik zeg
